Profilaktyka palenia tytoniu ma na celu ograniczenie ekspozycji na dym tytoniowy (w odniesieniu do czynnego i biernego palenia tytoniu) w społeczeństwie polskim poprzez:

• zapobieganie zwiększaniu się liczby osób rozpoczynających palenie;

• zapobieganie wzrostowi narażenia na dym tytoniowy w miejscach użyteczności publicznej;

• tworzenie odpowiednich regulacji prawnych umożliwiających realizację skutecznej polityki ograniczania  używania tytoniu w Polsce;

• zwiększenie wiedzy na temat szkodliwości palenia wyrobów tytoniowych wśród dzieci i młodzieży;

• zmiana postaw wobec palenia tytoniu, zmierzająca w kierunku marginalizacji tego zjawiska w społeczeństwie;

• zwiększenie liczby osób rzucających palenie.

Profilaktyka palenia tytoniu wykorzystuje dotychczasowe doświadczenia w zakresie realizacji działań profilaktycznych ukierunkowanych na zmniejszenie narażenia społeczeństwa na dym tytoniowy /Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu/ oraz aktualną sytuację epidemiologiczną, a także obowiązujący stan prawny wynikający z treści art. 4 ustawy z 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. Założenia oraz cele profilaktyczne są zgodne z zapisami Ramowej Konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o Ograniczeniu Używania Tytoniu (Framework Convention on Tobacco Control, FCTC), która powstała w celu zapobiegania szerzeniu się epidemii palenia tytoniu na świecie.

Dym tytoniowy zawiera ponad 4 000 związków chemicznych, w tym ponad 40 znanych czynników rakotwórczych oraz szereg środków toksycznych. Palenie tytoniu poza skutkami powodującymi utratę zdrowia, wpływa również negatywnie na wygląd skóry. U palaczy wcześniej występują zmarszczki, opóźnia się gojenie ran oraz zaostrza się stan wielu schorzeń skóry (np. trądziku oraz łuszczycy). Palenie doprowadza również do przebarwienia i pokrycia kamieniem zębów, wystąpienia nieświeżego oddechu i żółcenia palców.

Palenie tytoniu niesie za sobą poważne skutki zdrowotne. Palacze są szczególnie narażeni na:

• Choroby układu oddechowego - rozedmę płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, raka płuc, raka języka, raka wargi, raka jamy ustnej, raka krtani, raka tchawicy, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, astmę oskrzelową, gruźlicę;

• Choroby układu krążenia - chorobę niedokrwienną serca, zawał mięśnia sercowego, miażdżycę zarostową kończyn dolnych, nadciśnienie tętnicze, tętniaka aorty;

• Inne choroby: raka nerki, raka pęcherza moczowego, raka przełyku, wrzody żołądka oraz dwunastnicy, przepukliny jelitowe, choroby oczu (katarakty, niedowidzenia, degenerację plamkową), impotencję, upośledzenie płodności.

Żródło: Ministerstwo Zdrowia