ADAPTACJA  DZIECKA  3-LETNIEGO  DO  PRZEDSZKOLA

Drogi Rodzicu!

Przyjście do przedszkola jest dla Dziecka bardzo ważnym, ale też trudnym doświadczeniem. Z jednej strony Dziecko cieszy się, że będzie wśród rówieśników, że będzie mogło się z nimi bawić, miło spędzą czas, ale
z drugiej strony musi sobie poradzić z trudnym emocjonalnie rozstawaniem się z Rodzicami czy bliskimi osobami i stać się znacznie bardziej niż do tej pory samodzielne. Aby pomóc Dziecku w tym trudnym dla niego okresie przedstawiam kilka wskazówek:

• Opowiedz Dziecku jak najwięcej o przedszkolu. Np.: jak będzie wyglądać sala, że w grupie będzie dużo dzieci, że będą zawsze dwie Panie, co dzieci będą w przedszkolu robić (bawić się, rysować, wychodzić na plac zabaw itp.), jakie będzie jadło posiłki, po którym posiłku będzie odebrane z przedszkola, kto go odbierze itp. Jeżeli jest taka możliwość, wybierz się z Dzieckiem do przedszkola przed rozpoczęciem roku szkolnego, aby mogło je zobaczyć. DZIECKO, NAJBARDZIEJ OBAWIA SIĘ TEGO, CO NOWE I NIEZNANE, IM WIĘCEJ BĘDZIE O PRZEDSZKOLU WIEDZIAŁO, TYM MNIEJ BĘDZIE SIĘ OBAWIAĆ NOWEJ SYTUACJI.
• Przedstawiaj przedszkole jako miejsce ciekawe, atrakcyjne. Dziecko powinno kojarzyć przedszkole z miejscem, gdzie można się bawić, gdzie są koleżanki i koledzy, miłe Panie, miła atmosfera. Opowiedz
  o placu zabaw, ciekawych zajęciach, spacerach. JEŻELI DZIECKO BĘDZIE MIAŁO POZYTYWNY OBRAZ PRZEDSZKOLA, WÓWCZAS CHĘTNIEJ BĘDZIE DO NIEGO PRZYCHODZIĆ.
• Nie strasz Dziecka przedszkolem. Nie mów do Dziecka: „Zobaczysz, tam Cię nauczą dyscypliny” czy „W przedszkolu na pewno nie będziesz się tak zachowywać” albo „Opowiem Twojej Pani jak zachowujesz się w domu” itp. TAKIE SFORMUŁOWANIA BĘDĄ WZBUDZAŁY W DZIECKU LĘK, A PRZEDSZKOLE BĘDZIE KOJARZYŁO SIĘ Z CZYMŚ NIEPRZYJEMNYM, CO MOŻE SPRAWIĆ, ŻE DZIECKO NIE BĘDZIE CHCIAŁO CHODZIĆ DO PRZEDSZKOLA.
• Nie przedłużaj porannych rozstań z Dzieckiem. Jeżeli długo żegnamy się z Dzieckiem i rozmawiamy o jego i własnych trudnych przeżyciach, utwierdzamy Dziecko w przekonaniu, że pójście do przedszkola jest smutnym wydarzeniem. Dla Dziecka korzystniejsza jest świadomość, że jest to zupełnie naturalna i przyjemna zmiana. SZYBSZE ROZSTAWANIE SIĘ Z RODZICEM POMAGA DZIECKU SZYBCIEJ ZAPOMNIEĆ O SMUTNYCH EMOCJACH I ZAANGAŻOWAĆ SIĘ W ZABAWY I ZAJĘCIA W PRZEDSZKOLU.
• Ucz Dziecko samodzielności. W przedszkolu Dziecko powinno już samodzielnie np.: korzystać z toalety, jeść, ubierać się i rozbierać, wycierać nosek czy sprzątać po sobie zabawki. Oczywiście jeżeli nie wszystko wykonuje sprawnie, Panie będą mu w tym początkowo pomagać, ale Dziecko na pewno będzie się czuło pewniej, jeżeli nie będzie uzależnione od pomocy innych osób. WYRĘCZANIE DZIECKA
  W CZYNNOŚCIACH SAMOOBSŁUGOWYCH NIE SPRZYJA JEGO ROZWOJOWI - TRZEBA POMAGAĆ DZIECKU, ALE PRZEDE WSZYSKIM W KAŻDEJ SYTUACJI ZACHĘCAĆ JE DO WYKONYWANIA RÓŻNYCH CZYNNOŚCI SAMODZIELNIE.  
• Konsekwentnie przyprowadzaj Dziecko do przedszkola. Jeżeli Dziecko będzie bardzo mocno przeżywać rozstanie z Rodzicami, jeżeli nawet pojawi się płacz i sprzeciw przed pójściem do przedszkola, korzystniej jest przyprowadzać Dziecko każdego dnia i dać mu możliwość przyzwyczajenia się do nowej sytuacji. POZOSTAWIENIE DZIECKA NA JEDEN CZY KILKA DNI W DOMU NIE ROZWIĄŻE PROBLEMU, A JEDYNIE PRZEDŁUŻY GO W CZASIE. PONADTO, DZIECKO UCZY SIĘ WÓWCZAS, ŻE PŁACZEM MOŻE WYWIERAĆ WPŁYW NA DECYZJE RODZICÓW.  
• Akceptuj emocje Dziecka. Dziecko ma prawo do smutku, lęku i tęsknoty. Jeżeli nie uczęszczało wcześniej do żłobka czy przedszkola, jest to dla niego pierwsze doświadczenie pozostawania bez bliskich, znanych mu osób, co powoduje brak poczucia bezpieczeństwa. DZIECI POTRZEBUJĄ KILKA DNI, A CZASEM NAWET PARĘ TYGODNI, ABY PRZYZWYCZAIĆ SIĘ DO NOWEJ SYTUACJI.

     Agata Polańska-Krzos, psycholog

Rola psychologa  w przedszkolu

Praca nauczycieli w przedszkolu jest wspierana przez wiele osób prowadzących z dziećmi dodatkowe zajęcia, między innymi przez psychologa. Do zadań psychologa należy przede wszystkim udzielanie pomocy dzieciom, ale także wspieranie rodziców i nauczycieli.

Wraz z nauczycielami psycholog prowadzi obserwację dzieci, która ma na celu określenie umiejętności, emocji i zachowań wymagających zwiększonej uwagi i pomocy ze strony dorosłych. Do najczęściej pojawiających się w wieku przedszkolnym problemów należą: 

•         słabszy rozwój grafomotoryczny, przejawiający się obniżonym poziomem wykonywania rysunków, kolorowanek, prac plastycznych, a w późniejszym czasie również trudnościami z precyzyjnym rysowaniem szlaczków czy jeszcze później liter;
•      problemy z zapamiętywaniem, myśleniem logicznym, spostrzegawczością, wolniejsze tempo uczenia się nadpobudliwość psychoruchowa lub inne problemy z zachowaniem np. nieposłuszeństwo czy agresja;
•        nieśmiałość, trudności z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami itp.

                   Jeżeli któreś z wymienionych lub inne problemy zostaną zauważone u dziecka, wówczas otrzymuje ono pomoc ze strony przedszkola w formie dodatkowych ćwiczeń i szczególnej uwagi nauczyciela, ale także ma możliwość uczestniczenia w zajęciach terapeutycznych prowadzonych przez psychologa. Wszystkie te działania mają na celu zmniejszenie występujących trudności, a także zminimalizowanie ich skutków, jakie mogłyby wystąpić w późniejszym wieku.

Jak już wspomniałam wcześniej, z pomocy psychologa w przedszkolu mogą korzystać również rodzice. Jeżeli nauczyciele i psycholog zauważyli u dziecka występowanie jakichś trudności, wówczas szczególnie wskazana jest rozmowa rodziców z psychologiem, dająca możliwość wymiany wzajemnych obserwacji dotyczących dziecka i określenie działań jakie mogą zostać podjęte, aby jak najskuteczniej mu pomóc. Na konsultacje z psychologiem rodzice mogą się również zgłaszać w innych sprawach, związanych na przykład z problemami występującymi u dziecka jedynie w domu, własnymi wątpliwościami dotyczącymi sposobu wychowywania dziecka, radzenia sobie z trudnymi sytuacjami rodzinnymi (np. brak posłuszeństwa dziecka w domu, trudne relacje między rodzeństwem, rozstanie rodziców, choroba lub śmierć członka rodziny, konflikty w domu itp.).

 

Jeżeli więc zauważacie Państwo u swoich dzieci jakiekolwiek, nawet niewielkie trudności edukacyjne czy emocjonalne, lub rodzą się w Was pytania czy wątpliwości związane ze sposobem wychowywania dziecka, lub odczuwacie potrzebę skonsultowania się w jakiejś innej sprawie dotyczącej Waszej rodziny, wówczas zachęcam do spotkania i wspólnego poszukiwania sposobów rozwiązywania nawet najdrobniejszych problemów Państwa dzieci i rodziny.

PSYCHOLOG  

mgr Agata Polańska-Krzos zaprasza na konsultacje w PIĄTKI   od 9.30 do 14.30

MP_-_Gotowosc_szkolna.docx